«امارات متحده عربی از دیروز تا به امروز» – هیوا مولانیا
تبلیغات‌های نژادپرستانه و ضد بشری دولت‌های حاکم بر ایران علیه کشورهای خلیج، چنان ذهنیتی را در عموم ایرانیان ایجاد کرده که چشم مردمان را بر واقعیت‌ها و پیشرفت‌های بنیادی و همه‌جانبه در این کشورها، بویژه در امارات متحده عربی ، بسته است.
در واقع اگر به عموم مردم ایران بگوئیم که دولت امارات توانسته سهم نفت و گاز در اقتصاد را به کمتر از ٢٥ درصد کاهش دهد فرد شنونده که تحت تاثیر تبلیغات تهران است، دچار شک و حیران می‌شود.
اما باید گفت که این واقعیتی انکار ناپذیر و حقیقتی است که تنها با تلاش و کوشش شبانه‌روزی رهبران و مردمان امارات بدست آمده، تلاش‌هایی که نتیجه‌ی آن امارات امروزی است.
برای آنکه بدانیم امارات از کجا به کجا رسیده بد نیست به بخش کوچکی از خاطرات “محمد بن راشد آل مکتوم”، نخست وزير دولت امارات و حاکم دبی اشاره کنیم. ایشان در کتابی بنام ” نگرش من” با ذکر خاطره‌ای مربوط به سال‌های دهه ١٩٨٠ میلادی، می‌نویسد: «اجلاسی متشکل از برخی مقامات عربی برگزار شده بود. همه درباره جنگ ایران و عراق و بحران فلسطین صحبت می کردند و می خواستم فضا را عوض کنم».
«امارات به نگین درخشان خاورمیانه و یکی از معدود ستارگان درخشان کهکشان ما بدل گردیده است»
بنابراین رو به مقامات حاضر در اجلاس کردم و گفتم که چرا به جای این بحث ها، فکری به حال توسعه منطقه نمی کنیم و مثلاً چرا سعی نمی کنیم دبی را به شهری توریستی تبدیل کنیم که از سراسر دنیا به سویش بیایند؟ واکنش مقامات عربی جالب بود؛ یکی از آنها که وزیر بود، پاسخ داد: «آخر دبی چه دارد که بتوان آن را به جاذبه توریستی تبدیل کرد؟ چیزی جز صحرای برهوت و خورشید سوزان و شرجی دریا و شن های داغ؟»
حال چهل سال از آن روزگاران گذشته، ایران به کارخانه تروریست سازی و ایجاد جنگ و آشوب در کشورهای خاورمیانه بدل شده، عراق در آتش جدل‌های فرقه‌ای و مذهبی می‌سوزد، سوریه توسط بشار اسد و علی خامنه‌ای به جهنم بدل شده، لبنان به انبار مهمات حزب‌الله بدل شده و… اما در این میان امارات متحده به نگین درخشان خاورمیانه و یکی از معدود ستارگان درخشان کهکشان ما بدل گردیده است.
رهبران امارات که از اوایل دهه ١٩٧٠ رویای امروز را می‌دیدند، توانستند با یک اقتصاد باز و مازاد تجاری بالا،تنوع سازی اقتصاد، نقش و سهم نفت و گاز را تا حدود ٢٥درصد در را اقتصاد کاهش دهند و با هزینه‌های عمده در بخش اشتغال‌زایی، توسعه زیرساخت‌ها، تهدیدها را به فرصت برای فعالیت بخش خصوصی تبدیل کند.
«امارات متحده عربی بر خلاف ایران، اولویت اصلی‌اش رفاه و آسایش و آینده‌ی شهروندانش می‌باشد»
در حالی که روابط تاریخی و ریشه‌ای ایران با امارات به دوران‌های قبل از اسلام نیز برمی‌گردد، اما جمهوری اسلامی از زمان روی کار آمدنش تا به امروز بجای پیروی از سیاست دوستی و برادری با این متحد کهن ایران، همیشه سعی در دخالت و برهم زدن نظم و آرامش این کشور حاشیه خلیج را داشته و دارد.
امارات که بر خلاف ایران، اولویت اصلی‌اش رفاه و آسایش و آینده‌ی شهروندانش می‌باشد سعی بر آن دارد تا هر چه بیشتر از میزان وابستگی‌اش به فروش نفت بکاهد.
در همین راستا در یک برنامه‌ی توسعه‌مدارانه‌ی ٢٠ ساله جهت متنوع سازی اقتصاد کشور،
١٣ میلیارد دلار جهت توسعه اقتصادی غیر نفتی به این کار تخصیص داده است.
قابل ذکر است که در حال حاضر دو ایرلاین امارات در سطح جهانی ۱۵ درصد از تولید ناخالص داخلی را تامین کرده، و تنها در نیمه اول سال ٢٠١٩ توانست۲۳۴.۷۰ میلیون دلار را نصیب اقتصاد کشورش کند.
در حوزه گردشگری بین‌المللی نیز در سال ۲۰۱۹ میزان جذب سرمایه دبی ۲۸ میلیارد دلار از ۱۶ میلیون توریست بود. ارزش پروژه های عمرانی در دست اجرا در این کشور حدود ٣٥٠ میلیارد دلار است.
«توسعه امارات حاصل اندیشمندی، شجاعت، تلاش مستمر و ایمان به خود رهبران و مردمان امارات است»
ارائه این ارقام تنها گوشه‌ای از واقعیت‌های شگفت‌آور توسعه همه‌جانبه امارات می‌باشد
که با خواندن آن هر انسانی را دست به دهان و شگفت‌زده می‌کند.
در واقع توسعه امارات متحده عربی نه از راه لشکر کشی و تجاوز و اشغال کشورهای دیگر بدست آمده و نه سرمایه بادآورده‌ای است که با وزش نسیمی از میان برود، بلکه حاصل اندیشمندی، شجاعت، ریسک‌پذیری، تلاش مستمر و ایمان به خود رهبران و مردمان امارات است.
اقتصاد دانش بنیان یکی دیگر از دستاوردهای امارات متحده عربی است که البته دولت در نظر دارد تا سال ٢٠٣٠ بطور کامل به این هدف نایل شود. همچنین این کشور توانسته است حدود ۷۰٪ تولید ناخالص داخلی خود را به بخش غیرنفتی اختصاص دهد و بنابر برنامه‌های موجود می‌خواهد این رقم را تا ٨٠٪ نیز افزایش دهد.
«ایران می‌تواند با در پیش گرفتن راهی که امارات در پیش گرفته و پایان دادن به سیاست‌های اهریمنی و ضدبشری خود در داخل و خارج»
اما شکوه و عظمت امارات تنها به مسائل اقتصادی محدود نمی‌شود. همانگونه که پیشتر اشاره کردیم بنیادهای دانش‌پژوهی و علم از جمله بنیادهای اصلی امارات مدرن است.
در همین رابطه امارات توانست در تابستان امسال یک مریخ‌نورد بنام “الامل” را به فضا پرتاب کند. اقدامی که نام این کشور را در کنار معدود کشورانی قرار داد که دانش و توان ساخت و پرتاب مریخ‌نورد را دارند.
این کاوشگر همزمان با پنجاهمین سالگرد تاسیس امارات متحده عربی در مدار مریخ قرار خواهد گرفت تا حامل پیامی از آغاز دورانی نو از امارات سخت کوش باشد.
امارات متحده عربی با این اقدام قصد دارد جایگاه خود در جهان آینده را تثبیت و تحکیم بخشد تا بتواند به وزنه‌ای موثر در تحولات بشری بدل گردد.
ایران با نیم نگاهی به تاریخ چهل ساله خود و امارات و مقایسه آن می‌تواند درس‌های فراوانی کسب کند. ایران بجای صدور تروریسم به کشورهای دیگر و ایجاد آشوب و جنگ در منطقه همچنین سرکوب شهروندان خود و قتل‌عام مردمان معترض، می‌تواند با در پیش گرفتن راهی که امارات در پیش گرفته و پایان دادن به سیاست‌های اهریمنی و ضدبشری خود در داخل و خارج، گام‌های موفقی بسوی تعالی بردارد و همچون امارات به عاملی برای ثبات و آسایش منطقه بدل گردد.
«اتحاد با امارات موجب توسعه و پیشرفت ما در ایران خواهد شد»
بی‌شک در چنین ساحتی امارات می‌تواند همچون گذشته متحد و پشتیبان مردم ایران برای رسیدن به رویا و آرزوهای‌شان باشد.
زمانی که کرونا سرتاپای ایران را گرفته بود، دولت امارات پیش از هر کشور و سازمان بین‌المللی دیگری دستور ارسال فوری کمک‌های بشردوستانه و دارویی را به ایران صادر کرد و از سال گذشته تاکنون بیش از چهار محموله کمک‌های دارویی و پزشکی برای مردم ایران ارسال کرده، این در حالی است که مقامات ارشد جمهوری اسلامی طی این سال‌ها جز تهدید امارات و در پیش گرفتن سیاست‌های آشوبگرانه در کشورهای خلیج هیچ منفعتی برای آنان نداشته اما بی‌شک دولت باشکوه امارات، حساب مردم ایران و حکومت سرکش و ضدبشری ایران را از هم جدا می‌داند به همین خاطر باید باور داشت که اتحاد با امارات موجب توسعه و پیشرفت ما خواهد شد.